در ۱۱مرداد ۱۳۶۹ مصادف با ۲ آگوست ۱۹۹۰ ارتش عراق با ۴۰ لشکر از مرزهاى جنوب و جنوب غربی حمله تمام عیاری علیه کویت آغاز و در عرض ۱۳ ساعت خاک این کشور را اشغال کردند.
در طي جنگ عراق و كويت در سال ١٩٩١ چاه هاي نفتي كويت به آتيش كشيده شد، Sebastião Salgado عکاس بریزی ست که در حين ماه هايي كه تلاش در مهار كردن اين حادثه ميكردن اونجا حضور داشته و عكاسي ميكرده كه حاصل این تلاش مجموعه عكسي ست كه با اسم Kuwait, A Desert On Fire منتشر شده است. در زیر نمونه ای چند از تصاویر منحصر بفرد این عکاس را برای شما میآوریم.

این عکاس بیش از ۱۰۰ کشور را برای عکاسی زیر پا گذاشته است و مجموعه تصاویر منحصر بفردی را با نامهای Americas (1986), Sahel: The End of the Road (1986), Workers (1993), Terra (1997), Migrations and Portraits (2000), Africa (2007), Genesis (2013) , Kuwait (2016) به جهان عکاسی عرضه کرده است.

تعدادی از تصاویر مجموعه Kuwait: A Desert on Fire

عکس هایی نمادین از شخصیت های مختلف، از ریچارد نیکسون آمریکایی گرفته تا فیدل کاسترو کوبایی، تجربه هایی هستند که باعث رشد عکاس سوئیسی، رنه بری به عنوان یک عکاس مشهور اجتماعی - سیاسی شده اند.

فرادید| عکس هایی نمادین از شخصیت های مختلف، از ریچارد نیکسون آمریکایی گرفته تا فیدل کاسترو کوبایی، تجربه هایی هستند که باعث رشد عکاس سوئیسی، رنه بری به عنوان یک عکاس مشهور اجتماعی - سیاسی شده اند.

به گزارش فرادید به نقل از آژانس عکس مگنوم، مجموعه کارهای رنه بری شامل 160 عکس هستند که بین سال های 1950 تا 1983 گرفته شده اند. اما کار های او بیش از تمامی کارهای سنتی به نمایش در آمده اند: در اینجا هدف هنرمند، توصیف جهانش است، جهانی که آکنده از تجربیات اوست، و همینطور تمامی تلاش های هنری او برای بیان کردن آنچه که در مسیر رسیدن به این تجربه ها احساس کرده است.

در مجموعه کارهای او، شاهد عکس های نمادینی هستیم که بسیاری از ما، بارها و بارها آنها را مشاهده کرده ایم: عکس هایی از چه گوارا یا ریچارد نیکسون در حوزه سیاست، و همینطور پیکاسو یا پابلو کاسالس در حوزه هنر.

عکس های او از بازسازی آلمان پس از جنگ، باعث پیدایش هنر نوینی از عکاسی شد که بعدها در تجربه های عکاسی او در کوبا، مصر، چین و دیگر مناطق نمود پیدا کردند. او خود می گوید: "کار من، زندگی من، و جاه طلبی های هنری من تشکیل دهنده یک اتحاد هستند."

عکس هایی که توسط عکاسان زن گرفته شده اند و در چهار گروه متفاوت، پرتره، معماری، طبیعت و شهر دسته بندی شده اند.

فرادید| کتابخانه عکس Picfair’s Women Behind the Lens، عکس هایی را که توسط عکاسان زن گرفته شده اند را، در چهار گروه متفاوت، پرتره، معماری، طبیعت و شهر دسته بندی کرده است.

۱ – بازگشت به مدرسه. از خیابان‌های نایروبی تا حومه بریستول، تصاویرکمی در لیست پرتره‌ها وجود دارند، صحنه هایی صمیمی و خشن، که همگی شخصیت‌ها را به تصویر کشنده اند. یک پرتره متفاوت برای بازگشت به مدرسه. عکاس انگلیسی: Emma Williams.

«هنری کارتیه برسون» یکی از مهمترین عکاسان تاریخ و از بنیان گذاران آژانس عکس مگنوم بیش از ۵۰ سال با دوربین خود به سراسر جهان سفر کرد و تعداد زیادی از مهمترین عکس های تاریخ عکاسی مستند و خبری را به ثبت رساند که باعث شد او را پدر عکاسی خبری مدرن بدانند.

برسون که در جوانی به نقاشی رو آورده بود اما پس از آنکه در سال 1931 عکسی خبری از «هنری مارکاکسای»، هنرمند مجاری او را تحت تاثیر قرار داد تصمیم گرفت نقاشی را رها کرده و به طور جدی به عکاسی بپردازد.

 نخستین عکس‌های خبری برسون از مراسم تاجگذاری هنری ششم در سال 1937 در هفته‌نامه "French weekly regard" او را به شهرت رساند؛ او در این عکس‌ها توجه خود را به عکاسی از طرفداران پادشاه که در خیابان‌ها پراکنده بودند متمرکز کرده بود و هیچ تصویری از پادشاه نگرفت.

با شروع جنگ جهانی دوم، این عکاس با تجربه که اولین حضورش در جنگ خاطره‌های تلخی برای او به جا گذاشته بود به عنوان عکاس و سازنده فیلم مستند به ارتش فرانسه پیوست. در طول نبرد فرانسه وی توسط ارتش نازی در پاریس اسیر شد و به مدت 35 ماه در زندان نازی به کار اجباری مشغول شد.

برسون پس از جنگ عکاسی خبری را با سفر به نقاط مختلف جهان از چین تا آمریکا ادامه داد. وی تنها عکاس غربی بود که ناآرامی‌های پس از جنگ اتحادیه جماهیر شوروی را آزادانه در عکس‌هایش به تصویر می‌کشید.

او در خلال سفرهایش به دور دنیا در سال 1950 مقارن با 1329 به ایران نیز سفر کرد و از زندگی مردم و شاه عکاسی کرد. او که از بانیان آژانس عکس مگنوم بود تعدای از عکس هایش از تهران، اصفهان و مازندران را بعدها در همین آژانس به نمایش گذاشت. برسون در سال 2044 میلادی در سن 95 سالگی در فرانسه از دنیا رفت. تعدادی از عکس های این عکاس شهیر از ایران را در زیر می بینید.

 

«هنری کارتیه برسون" و دوربین لایکای 35

عباس عطار عکاس نامدار ایرانی هفتاد و یک سال پیش در ایران متولد شد و فارغ التحصیل رشته مطبوعات و ارتباطات درانگلستان است. از سی وپنج سال پیش تاکنون علاوه بر عضویت در آژانس بین المللی عکس مگنوم، از سال ۱۹۹۸تا۲۰۰۱ریاست دورهای این آژانس را بر عهده داشته است.

عکسهای عباس عطار در ژانری مانند «مستند»، «جنگ» و «مذهب» بانام مستعار «عباس» در دهه های گذشته
موردتوجه رسانه ها و مدیاهای بزرگ جهان بوده است. اما برای ایرانیان عکسهایی که «عباس» از انقلاب ۱۳۵۷از ایران
گرفته است به دلیل موضوعات اجتماعی و تاریخی اهمیت بیشتری دارند
و » «Retornos a Oapan» ،«Sur la Route des Espritsاز کتابهای منتشرشده از عکسهای «عباس» میتوان به
«Allah O Akbar» .سایت «عباس و انقلاب» پروژهای مشترک ازکمپین «خبرنگاری جرم نیست» و سایت ایرانوایر به سردبیری و مدیریت مازیار بهاری» است.

اینکه در عکاسی پرتره چشم‌های سوژه واضح و شارپ عکاسی شوند موضوع مهمی است. در ادامه یاد می‌گیرید که چطور از واضح بودن چشم‌های سوژه خود مطمئن باشید و چطور راحت‌تر آنها را واضح سازی کنید.

در عکاسی پرتره چشم‌ها نقاط کانونی هستند و اولین نقطه‌ای است که در عکس پرتره با دیدن صورت یک فرد نظر ما را به خود جلب می‌کند. البته ممکن است استثناهایی وجود داشته باشد اما در این صورت می‌توان به این موضوع توجه کرد که ترکیب بندی در عکاسی پرتره به گونه ای است که باید هر چه بیشتر به واضح بودن چشم‌های سوژه در عکاسی توجه کنیم.

مطمئن باشید که از عدد دیافراگم درستی استفاده می‌کنید.

اولین نکته این است که آیا عمق میدان کافی را در اختیار داریم؟ اگر از یک عدد دیافراگم بزرگ استفاده کنید و فاصله کمی تا سوژه داشته باشید نمی‌توانید عمق میدان را زیاد کم کنید. در این حالت برای ایجاد عمق میدان کم که برای عکاسی پرتره مناسب است می‌توانید از عدد دیافراگم کوچک استفاده کنید ولی باید مطمئن باشید که تمامی کره چشم را در حالت واضح و شارپ می‌توانید ثبت کنید. توجه کنید که کوچکترین حرکتی می تواند بجای چشم ها مژه یا ابرو را واضح سازی کند.

نقاط فوکوس را بر روی چشم‌های سوژه قرار دهید.